μεγαλώνουν τους γόνους τους τα άστρα.
Αποδέκτες καθολικής προστασίας,
εκπαιδεύονται για τα χρόνια που θα ‘ρθουν.
Μαθαίνουν για τις κατευθύνσεις των ανέμων,
τις επί μέρους αναφορές του εικοσιτετράωρου.
Στο ανάμεσα, καλωσορίσματα και κατευόδια,
χαρές και λύπες, τακτικές εναλλασσόμενες
στης απεραντοσύνης τα πλάτη.
Μέγας ο κόσμος που μας φιλοξενεί,
άπιαστα τα σύνορα, μεγάλες των εκπλήξεων
οι συμπεριφορές. Τα έμβια όλα,
προδιαγεγραμμένης πορείας ταξιδευτές,
βυθιζόμαστε αργά. Αργά και σταθερά
στης λήθης τα αχαρτογράφητα όρια. Τι θαρρείς;
Ένα φτερούγισμα η ζωή. Τίποτε άλλο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου