«Λόγος για τον φονικό σεισμό στην Τουρκία το 2023»
Με την καρδιά λαβωμένη να γοργοχτυπά
φώναξε ένας μέσα από τ’ αλαλιασμένο πλήθος
κρατώντας διπλοπάλαμα το πρόσωπό του:
“Τι θα γίνουν τώρα τόσοι άνθρωποι στο κρύο;”
Με τη φτερούγα της κραυγής σε χτύπησε η θλίψη∙
η αντιλαλιά του Εγκέλαδου με κοφτερό νυστέρι
στα δύο έκοψε την περπατησιά τού πολυσαύλευτου κόσμου
ντύνοντάς τον με μαύρο της απογοήτευσης μαγνάδι.
Μαυροφόρες, σκυφτές στο καταστάλαγμα του πόνου
μνήμες αναπολούν στου δειλινού τ’ απόφεγγο.
Με την απουσία της χαράς παίζουν τα παιδιά
κι ένας γέρος βουβά κομπολογιάζει τις σκέψεις του.
Το χθες δεν σου θυμίζει τίποτα πια
η προσμονή ακροβατεί στο σύρμα της οδύνης
κι η ελπίδα αχνόπνοη στη λάμψη του κεριού
ίαμα γίνεται παλιρροϊκό στο πέλαγο της μοναξιάς.
Με τις γήινες πεθυμιές που εξαϋλώθηκαν
και την ουσία απ’ τη δύναμη της θέλησης
πάνω στα ποτισμένα απ’ το αίμα χαλάσματα
θα μάθεις να ζεις ορθοπλωρίζοντας για τη νέα Ιθάκη.
Στου τεκτονισμού την ασθενόσφαιρα
χιονάνθρωπος ο θάνατος ψυχρός
μάρτυρες των παθών μας παιδιά
και ο Αλλάχ θεός μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου