Ο ερωτικός Κοσμάς Μεγαλοκονόμος, Γράφει η Σταυρούλα Δεκούλου

 

Κριτική προσέγγιση στο έργο του συγγραφέα

Τη χρονιά που διάβασα την Κόρη της Μοίρας, του Κοσμά Μεγαλοκονόμου, η γραφή του υπήρξε μια αποκάλυψη για μένα. Μια ολοζώντανη κελαρυστή γραφή, που μαρτυρούσε τον έρωτα του συγγραφέα για τις λέξεις. Τη λαχτάρα του να μοιραστεί την ιστορία των προηγούμενων γενεών με τρόπο μοναδικό και ολοζώντανο. Με τρόπο ποιητικό. Θυμάμαι του είχα πει, πως έγραψε ένα μυθιστόρημα με καθαρό ποιητικό ύφος. Εμφύσησε στις λέξεις του πνοή κι εκείνες ολοζώντανες χόρευαν γύρω μας δημιουργώντας κόσμους ικανούς να διαβούμε μέσα τους και να χαθούμε στις ψηφιδωτές του εικόνες.

Όταν πήρα στα χέρια μου τον Πρώτο Ναύτη και την ιστορία του Αθέσθη Κυθηρέου μια βαθιά συγκίνηση και μια ψυχική ανάταση με κατέκλυσε. Έσκυψα ευλαβικά κι αγκάλιασα τη διάθεση του ποιητή να μας μαρτυρήσει όλη την ομορφιά και τα ευγενή αισθήματα που η μελέτη του, του είχε αποκαλύψει. Γιατί ο ποιητής μελέτησε βαθιά και προσκύνησε την ιστορία των ηρώων του. Έσκαψε με δάχτυλα γυμνά για να ανακαλύψει στο βάθος του χρόνου τις πρωτότυπες γραφές και με χειρουργική δεινότητα αποκόλλησε τη σκόνη του παρελθόντος από πάνω τους. Ύστερα μας την κοινώνησε σαν κυριακάτικη λειτουργία, κερνώντας μας στον νου άκρατο οίνο ηδύ.

Είναι γιορτή η γραφή του, η ποιητική του ανάπλαση, όπως ονομάζει αυτή τη μετουσίωση του πεζού λόγου σε ποιητικό, γεμάτο ισορροπία, αρμονία και ρυθμό. Σαν άλλος Κορνάρος, αφηγείται την ιστορία του με λόγο μελίρρυτο, σαν γλυκόπιοτο κρασί και μας μεθά το μέτρο της γραφής και μας αιχμαλωτίζουν οι σκηνές που τόσο ποιητικά και εξιδανικευμένα περιγράφει, της νιας της κόρης, της νεραϊδένιας της μορφής, της λαχτάρας του σμιξίματος, του άλγους της προδοσίας, του αχού του πολέμου.

Ο ποιητής αγκαλιάζει όλα τα νοήματα και μας τα προσφέρει απλόχερα, φέρνοντας το παρελθόν μπροστά στα μάτια μας. Η τέρψη του λόγου του ανασκαλεύει τα συναισθήματά μας και υγραίνει τα μάτια μας, που τρέχουν πάνω στις αράδες μην χάσουν ούτε ένα στίχο, ούτε μια στιγμή από όσα εξελίσσονται μπροστά μας. Πόρτες ανοίγουν διάπλατα κι εμείς διαβαίνουμε τη σάλα του χτες κι ακόμα πιο πίσω. Και ξαφνικά είμαστε στη δίνη ενός ιστορικού ποιητικού κυκλώνα και καρτερούμε να μας απορροφήσει, να μας εγκλωβίσει στη σπείρα του για να δούμε τα πάντα από ψηλά να συμβαίνουν.

Είναι ο Κοσμάς Μεγαλοκονόμος ερωτικός ποιητής; Είναι! Ανεμπόδιστα και δίχως δισταγμό βουτά την τρανή του πένα, σε ένα μελανοδοχείο με άλικο μελάνι και με μια ερωτική ερυθρότητα, μια ποιητική ενάργεια, μια συναισθηματική τεχνογνωσία κατευθύνει τους κτύπους της καρδιάς μας, ενόσω αναπλάθει και μαρτυρά τις ιστορίες των ηρώων.

Βαθιά και ποιητικά γοητευμένη χαιρετίζω τον Αθέσθη Κυθηραίο και τον Πρώτο Ναύτη και σε ευχαριστώ από καρδιάς για το ταξίδι, φίλτατε ποιητή, που κέντησες το παρελθόν στο παρόν για να το φορεθούμε όλοι.

Κοσμάς Μεγαλοκονόμος