Φωτεινή Παππά, Τριαντάφυλλα

Μόλις κοιμόμαστε, ξυπνούσε το μαγεμένο δάσος του μεσημεριού.

Η σκιά μας έρριχνε τ’ ανάλαφρο σεντόνι της, μα μέσα από τις τρύπες

της σκιάς έχωνε ο ήλιος τα χρυσά του δάκτυλα που άχνιζαν απ’ τη ζέστα και

μας χάιδευε τα στήθεια και τα σκέλια.

Το γυάλινο πρόσωπο του νερού γελούσε κάπου απόμακρα

και ράντιζε τις ροδοδάφνες με μικρά διαμάντια.

Γυμνές γυναίκες πέρναγαν κάτου απ’ τα δέντρα, ήρεμες και

παράξενες σα νάχαν πιεί το αμίλητο νερό.

Πίσω τους τρέχανε νιογέννητα ελαφάκια στεφανωμένα

με τριφύλλι.

Άλλες κρατούσαν ψηλά σταμνιά στον ώμο.

Άλλες χορεύανε συρτό χορό κάτου απ’ τις δυό μεγάλες λεύκες.

Τ’ άσπρα κορμιά τους φέγγριζαν στους ίσκιους, πλασμένα

με νερό και φως κι αέρα.

Θέλαμε να ξυπνήσουμε, μα πάνου στην καρδιά μας γονάτιζε το καλοκαίρι.

Ένα ψηλό παράθυρο είναι το τραγούδι. Βλέπει στο δρόμο, βλέπει

και στον ουρανό.

Απ’ αυτό το παράθυρο κοιτάμε τον κόσμο.

Τα βράδια ανάβουν στις βουνοκορφές αγροτικές φωτιές σαν ανοιχτά

φωτισμένα παράθυρα στη μακρινή πολιτεία της γαλήνης.

Εκεί κάθουνται οι άγγελοι μαζί με τους τσοπάνους και τα πρόβατα,

και ξαναλέν χαρούμενοι τα παραμύθια του περασμένου χειμώνα.

Εμείς κουβαλήσαμε δω πέρα το χαμένο καλοκαίρι – κείνο το βράδυ που όλοι κλαίγαν μες στον άνεμο και κρυώναν.

Και, να δεις, ο Θεός θα μας αγαπήσει, θα μας βάλει να κάτσουμε στα πόδια του και θα χαμογελάσει γλυκά καθώς εμείς θα στολίζουμε τα μακριά μουστάκια του με μαργαρίτες.

Κι όταν βραδιάσει θα ζέψουμε το μικρό του τ’ αμάξι που το σέρνουν

οι γρύλλοι και θα περάσουμε στη μέση του παράδεισου ενώ οι άγγελοι θ’ ανάβουν τ’ αστέρια για να φωτίζουν τα παιδάκια που μείνανε κάπου στον κάμπο.

Οι εικαστικές δημιουργίες  της συλλογής Τριαντάφυλλα είναι έργα της Φωτεινής Παππά

Οι στίχοι που συνοδεύουν τα εικαστικά είναι αποσπάσματα από το "Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού" του Γιάννη Ρίτσου