Χριστίνα Μυτιληναίου Ιακωβίδου
'κει, στο αγνάντεμα του δειλινού,
χρώματα απλώνονται ονειρικά,
καθώς το δείλι αγγίζει της νύχτας
τα χείλη...
Κι ως εκείνη χάνεται,
προβάλλει δειλά το κόκκινο φεγγάρι
στου ορίζοντα την απέραντη
την αγκαλιά!
Γοργά, ρυθμικά, μεγαλόπρεπα
το φέγγος του απλώνεται
στης θάλασσας τους ρυθμικούς
κυματισμούς...
Κι ω! ομορφιά απέραντη!
Θείο μεγαλείο, καρδιάς λαχτάρα,
αγαλλίαση ψυχής!
Χ.Μ.Ι. 27/7/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου