Νίκος Κυριακίδης, Ένας Επαναστάτης της Πένας και της Κοινωνίας

Μια φορα κι έναν καιρό

"Τι δουλειά κάνεις;"
"Πουλάω... παίρνω τα ΚΤΕΛ και μια βαλίτσα.
Πάντα υπάρχει κάποιο ανοιχτό ξενοδοχείο.
Μένω, μετά μαζεύω παραγγελίες,
φεύγω".
Σ’ ένα καταπράσινο δάσος υπήρχε μια όμορφη αλεπού:
πολύ μικρή για μεζές
πολύ -πολύ μικρή για να μη χορταίνει εύκολα.
Όταν ξέμενε,
επιτάχυνε το βήμα, έφτανε στις παρυφές της πόλης,
όρμαγε στα σκουπίδια,
επέστρεφε.
"Όλοι θέλουν ένα τηλέφωνο, μια διεύθυνση υποψήφιων νεκρών.
Άλλοι για όργανα,
άλλοι για καμιά γρήγορη αρπαχτή στη διαθήκη,
άλλοι -οι πιο πολλοί-
να ξελαμπικάρουν:
Μια ζητούμενη ευθανασία
ένας φόνος χωρίς άλλοθι, κόστος, φλυαρίες".
Η αλεπού δεν είναι πονηρό ζώο
θα την έλεγες
ευπροσάρμοστη
ολιγαρκή
κυρίως χωρίς φαντασία
και όνειρα.
Γι’ αυτό και η ουρά της είναι φουντωτή, εντυπωσιακή,
περισσότερο από ολόκληρο το ζωο.
Σαν να λέει:
"Από μένα θυμηθείτε
μόνο τη φυγή μου".

       

            

Ο Νίκος Κυριακίδης γεννήθηκε το 1960 πίσω απ’ τα προσφυγικά του Αϊ-Σώστη, στην Αθήνα. Είναι μαθηματικός με μεταπτυχιακές σπουδές στην Επιχειρησιακή έρευνα στη Γαλλία. Ασχολείται από παλιά με την ποίηση, αλλά πρωτοεμφανίστηκε στο διαδίκτυο το 2011. Το 2013 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο του Δρόμοι με ματωμένα γόνατα από τις εκδόσεις «Ars Poetica» και το επόμενο Γύμνασμα από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές» στα τέλη του 2015. Το βιβλίο του Χρόνος κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Σαιξπηρικόν», με πρώτη έκδοση τον Ιούνιο του 2017 και δεύτερη τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου. Το τέταρτο βιβλίο του, εκδόθηκε το 2018 με τον τίτλο Οι Πικροί Άνθρωποι από τις εκδόσεις «Όστρια». Έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε ομαδικές ανθολογίες. Έχει βραβευτεί με πρώτο βραβείο και επαίνους σε διαγωνισμούς ποίησης, με τελευταία του συμμετοχή το 2015 στον Διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης με θέμα «Πόλεμος και Ειρήνη», όπου έλαβε το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού στο σκέλος της ποίησης. Συγγράφει επίσης θεατρικά έργα, που ακόμη δεν έχουν παρουσιαστεί. 

ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet (biblionet.gr)

Πάνος Κούρβας, Ο εμποράκος

Έμοιαζε να πορεύεται σ’ έναν φιλάδελφο δρόμο
με τους οραματισμούς, τα προικιά και τα γεγονότα.
«Καλώς την κυρά Σοφιά», έλεγε κάθε τόσο
σαν να ’θελε εξομολογητικά να πει τα μυστικά του.

Κάθε διαδοχικός σταθμός ένας μαραθώνιος ήταν∙
άπλωνε κείθε το βλέμμα του θωπευτικά
και δώθε τον μοντερνισμό στης εποχής τη ρότα
κι ήταν σαν τον σκοπευτή μ’ αξία στα όνειρά του.

Κι έλεγε ως διαλαλητής με τη φωνή τ’ ανθρώπου:
«Μαντζούνια έχω γιατρικά και χάντρες για το μάτι
της Πόλης είναι τα κουμπιά, της Βενετιάς κεντίδια
έχουν ασημένια την κλωστή σταυροβελονιασμένη.

Της σκέψης τιμονιέρης έμοιαζε, που ’χε πηγαίο χιούμορ∙
μάζευε την πραμάτεια του και έβαζε μπροστά
και τις στροφές ανέβαζε της μηχανής της τρίκυκλης
λες κι ήθελε τα πέντε της τα άλογα με μιας να πειθαρχήσουν.

Η ειλικρίνεια τώρα πια αντικαθρεφτίζεται
στα χρόνια του τα εργώδη που τα μαλλιά του λεύκαναν
μιας κι οι αγωνίες δώσανε τόπο σ’ άλλους καημούς
και συνοικέσια στους νέους εκφραστές τους.

Σήμερα, άλλο ένα απόγευμα Τετάρτης μαρτυρά
μέσα απ’ την ξεθωριασμένη πόζα της φωτογραφίας
πως εκείνος ο σεμνός, ο εμποράκος μοχθητής
αθόρυβα έχει χαθεί στου χρόνου το στροβίλισμα.

Το συνοδό εικαστικό «Travelling Salesman» ή «Πλανόδιος Πωλητής /Πραματευτής», είναι έργο του Μιχαήλ Χρ. Κκάσιαλου που φιλοξενείται σε δημόσια συλλογή στο Ηνωμένο Βασίλειο και συγκεκριμένα στο Portsmouth Museums & Visitor Services. Στοιχεία για το έργο: «Travelling Salesman» ή «Πλανόδιος Πωλητής/Πραματευτής» Λάδι σε ξύλο, 58.5 x 90.5 εκ., Αποκτήθηκε το 1974., Αριθμός Μητρώου Μουσείου 1974/268

Ημερολόγιο Αυγούστου 2023 - Δώρο του Τέχνης τόπος

Το Τέχνης τόπος θέλοντας να σας καλωσορίσει και να σας ευχαριστήσει για το ταξίδι που ξεκινήσατε μαζί μας, ετοίμασε από τον προηγούμενο μήνα για εσάς ένα εκτυπώσιμο ημερολόγιο και σας το προσφέρει σε μορφή PDF για να το κατεβάσετε και να το εκτυπώσετε.

 Όπως είχαμε αναφέρει υπήρχε η σκέψη να φιλοξενείται κάθε μήνα το ποίημα ή απόσπασμα της ανάρτησης που συγκέντρωσε τον μεγαλύτερο αριθμό θεάσεων στην καταγραφή του ιστότοπου. 

Τον μήνα Ιούλιο, λοιπόν, το ποίημα "Λύτρωση" αγαπήθηκε περισσότερο από το αναγνωστικό κοινό και με την άδεια του δημιουργού του, Γρηγόρη Σακαλή,  σας το προσφέρουμε μαζί με το ημερολόγιο του μηνός Αυγούστου.

Παρακάτω βλέπετε εικόνα του ημερολογίου

Κατεβάστε τον μήνα Αύγουστο πατώντας 

ΕΔΩ

Θυμηθείτε να γραφτείτε στο newsletter μας για να λαμβάνετε ενημερώσεις και νέα του blog.

νήΚος Παναγιωτάρας, Despaired Desires

Απεγνωσμένες επιθυμίες οι λατρεμένοι μύθοι,
ρακόεσσες θεότητες
που επινοικίασαν τα στήθη μας,
ακλόνητες όσον ποτέ άλλοτε
δεν αποδείχτηκαν οι προφητείες τους,
ούτε Κασσάνδρες μηδέ Τειρεσίες
just despaired desires;
αλλότριον μέν αγαθόν, οικεία δε ζημία!

Στιγμιαία η απόλαυσκαθυποτάσσει εχθρούς και αποστάτες.
Απεγνωσμένες επιθυμίες διευθαρμένες, οι δικές μας επιθυμίες
και δικές σας.

αγαθόν τι πρόνοον είναι, σοφόν δέ η προμηθίη καί τό μέν σαφές
ούτις ανήρ ίδεν ουδέ τις έσται ειδώς...
for our despaired desires are overwhelming!

Ο καθένας στο έργο του αμίλητος, ξεχασμένος, ο Ξένιος Δίας αδιαφορεί,
η παρθένα κόρη του, η Δικαιοσύνη, δεν είναι παιδί της Ηρας -
εν αρχή ο άνθρωπος εποίησεν τους θεούς κατ' εικόνα καί καθ' ανάγκη...
αποκύημα απεγνωσμένης επιθυμίας.

ν.Θ.π
2023

       

Ο Νίκος Θ. Παναγιωτάρας γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1955. Σπούδασε Ψυχολογία της Λογοτεχνίας στο Saint Louis, Missouri, Παιδαγωγική Ψυχολογία, Παγκόσμια Λογοτεχνία, Αγγλική Φιλολογία και Φιλοσοφία στην Ιστορία των λαών (1974-1980). Ασχολήθηκε με τρεις μεταπτυχιακές εργασίες που αφορούσαν, "Sbakespeare in our days without Oracles, "Eliot και Σεφέρης βίοι παράλληλοι στον 21ον αιώνα", και "Tι κάνει η Montessori στον Κήπο μας: Η τέχνη της παίδευσης, η απόρροια της μόρφωσης". Το 1977 υπό τη διεύθυνση της Naomi Burton Stone και την καθοδήγηση του Rossario Mazza, άρχισε την διδακτορική του διατριβή, με θέμα "Η Θλίψη του Έρωτα μέσα από την Ποίηση: από τον Pablo Neruda μέχρι τον Khalil Gibran", η οποία κι ολοκληρώθηκε με καθυστέρηση δυο ετών, το 1981.

Διετέλεσε σύμβουλος διευθύνσεως αλλοδαπών φοιτητών στο 3οβάθμιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα "Orientation U.S.A." των πανεπιστημίων: Notre Dame University, Indiana και Saint Louis University, Missouri. Από το 1978 εργάζεται ως καθηγητής Παγκόσμιας Λογοτεχνίας στο Fontbonne University, Saint Louis, και Washington University, Saint Louis. Δίδαξε Αρχαία Ελληνική Τραγωδία στο University of Tucson, Tucson, Arizona.

Διδάσκει αγγλικά ως δεύτερη γλώσσα σε αλλοδαπούς φοιτητές και αναλαμβάνει την διεύθυνση διεξαγωγής εξετάσεων του T.O.E.F.L. 1979-1981.

Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1973 με τρεις ποιητικές συλλογές, το πρώτο και κύριο όμως, σημαντικό του βιβλίο ήταν "Στην Καρδιά του Εγκέλαδου"(1975) και "Κάποιος ράγισε το φιλιατρό της γνώσης" (1977).

Ως ξεναγός στην πολιτική ποίηση έχει επιδοθεί και ταχτεί στην προσπάθεια επιβίωσης της ελληνικής γλώσσας και της τέχνης του γράφειν και ποιείν. Σήμερα διδάσκει μέσω του προγράμματος distant learning-teaching φιλολογία και είναι μέλος της φιλολογικής έδρας "The Impact of Greek Literature in the Western Civilization", στο U.C.L.A., University of California, Los Angeles.

ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet (biblionet.gr)

νηΚος παναγιωταρας

Ιωσήφ Σαρειδάκης, Στερνό στίγμα

Στον Νίκο Καββαδία

τον ποιητή, π' ακούμπησε τη ψυχή μου

Θεριό στα σώψυχα απόψε ο μουσώνας και πονά,
χαραγμένη η πορεία για τ' αέναο ταξίδι,
ματίζεις σκέψεις μαρκόνη εδώ στη μοναξιά,
πως να δαμάσεις το θεριό, που πάει να σε πνίξει.

Σμάρι λαγγόνες κορμοράνοι και σκέψεις ζοφερές,
σ' ένα μονόκλινο ενός ψυχρού νοσοκομείου,
σε θάλασσα ταξίδι που δεν λόγιασες ποτές,
ασάλευτος στη γέφυρα ενός χαμένου πλοίου.

Μαΐστρος φυσά στου απόσπερου το φέγγισμα,
στίγμα στερνό, λιμάνι του Gabes, τέλος η πορεία,
στο κάσσαρο με τον Ντιάζ στο πέλαγο π' ανάβλυζε,
της μοίρας την πέμπτη του Μπετόβεν συμφωνία.

Ας πιούμε απόψε ένα καφέ, ας είναι κάπου εκεί,
στο Σφαξ, στη Βυρυτό ,στη le Panier, Μαρσίλλια,
η μαζί εκεί με τους ιθαγενείς π' ανάβουνε φωτιές,
στο πάλαι ποτέ Σιάμ, στην πανέμορφη τη Μαλαισία.

Γοργόνες σ' ενάλιες σπηλιές, κάνουνε σύναξη,
στ' ανηφόρι εσύ με βήμα αργό για την Kasbah,
από τα πέτρινα πεζούλια οι πατρώνες εμισέψανε,
στο νούμερο ταλαάτ λευκό κορμί σε καρτερά.

Με το καράβι του Θησέα εσύ πια ταξιδεύεις,
αγέρωχος, ενάλιος εραστής, σε τόπους ιλαρούς,
το μαραμπού σε περιμένει στη Μπατάβια,
στο Porto Alegre, Singapore , Αλγέρι στο Ταρτούς.

Κι΄ως λένε, η γη θα γίνει το πιότερο μια θάλασσα,
και θα βρεθείς στο κόλπο της Βεγγάλης στις Ινδίες,
θα σμίξεις στα νερά των τροπικών π' αγάπησες,
με τις πλούσιες και άμορφες των ποσταλιών κυρίες.

Με τους δικούς σου στίχους στις θάλασσες πορεύτηκα,
όταν θα 'ρθει η στιγμή θα το 'θελα πολύ να σε γνωρίσω,
μια θέση κράτα δίπλα σου, έτσι τ' ονειρεύτηκα,

μαζί σου τα όμορφα ταξίδια μας να τραγουδήσω. 

 

     

Οι συνοδές θαλασσογραφίες είναι έργα του Ιωσήφ Σαρειδάκη

Παντελής Βέλκος, Κάτι νύχτες

 

Μερικές νύχτες που η μοναξιά
με πνίγει,
θέλω ν ανοίξω της ζωής μου
τα γραμμένα,
σ ένα δωμάτιο ν ανάψω όλα τα
φώτα,
να μπω να ψάξω τι σε πήρε
από μένα..
Και να ρωτήσω για όσα ήρθανε
και φύγαν,
για αγάπης όνειρα που μείναν
ξεχασμένα..
οι αναμνήσεις βγάζουν αγκάθια
και τρυπάνε,
μπαίνουν στα μάτια και μου κρύβουν
το γαλάζιο,
όλα τα λόγια που μου έλεγες
πονάνε,
σκίζουν τις σάρκες και μ αφήνουνε
ναυάγιο..
Μια τέτοια νύχτα που τ αστέρια
έχουν κρυφτεί,
μετρώ στο άδειο το δωμάτιο
τα πάθη,
αυτά που γέννησαν τα τόσα σου
τα λάθη..
και είχες κάνει το άδειο σπίτι
φυλακή.
Κόβω τις αλυσίδες που ‘χεις δέσει
το κορμί μου
και σπάω πράγματα, που ήτανε
δικά σου..
Και μια καρδιά στον τοίχο που είχες
φτιάξει,
την ξαναγράφω και της βάζω και φτερά
για να πετάξει.

Φωτεινή Γεωργαντάκη Ψυχογυιού, Ένα φτερούγισμα η ζωή

Στης πολυσήμαντης νύχτας τους κοιτώνες,
μεγαλώνουν τους γόνους τους τα άστρα.
Αποδέκτες καθολικής προστασίας,
εκπαιδεύονται για τα χρόνια που θα ‘ρθουν.
Μαθαίνουν για τις κατευθύνσεις των ανέμων,
τις επί μέρους αναφορές του εικοσιτετράωρου.
Στο ανάμεσα, καλωσορίσματα και κατευόδια,
χαρές και λύπες, τακτικές εναλλασσόμενες
στης απεραντοσύνης τα πλάτη.
Μέγας ο κόσμος που μας φιλοξενεί,
άπιαστα τα σύνορα, μεγάλες των εκπλήξεων
οι συμπεριφορές. Τα έμβια όλα,
προδιαγεγραμμένης πορείας ταξιδευτές,
βυθιζόμαστε αργά. Αργά και σταθερά
στης λήθης τα αχαρτογράφητα όρια. Τι θαρρείς;
Ένα φτερούγισμα η ζωή. Τίποτε άλλο…

Αυγερινός Θ. Ανδρέου, Η τύχη του ήλιου

Ήλιε μου τις αχτίδες σου ζηλεύω τις χρυσές σου
που απλώνονται στο στήθος της, πλέκονται στα μαλλιά της.
Φεγγάρι μ' ουρανόδρομο το φέγγος σου ζηλεύω
κλεφτά απ' το παραθύρι της μπαίνεις στην κάμαρά της.
Αστέρια μου περίλαμπρα το χάδι σας ζηλεύω
που αφήνετε κάθε νυχτιά στον όμορφο λαιμό της.
Βουνίσιο αγεράκι μου ζηλεύω τη δροσιά σου,
σαν σβήνεται κάθε αυγή στα δυο τα μάγουλά της.
Να 'χα τον ήλιο αδερφό, ξαδέρφι το φεγγάρι,
τ' αστέρια να 'χα φίλους μου και τον βουνίσιο αγέρα,
τότε κ' εγώ θα σίμωνα στο θεϊκό κορμί της,
για να της πω τον πόνο μου για την πικρή αγάπη.

Ο Αυγερινός Ανδρέου γεννήθηκε στην Άνω Καλεντίνη Άρτας. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ζει και εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα. Είναι Γενικός Γραμματέας της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος. Είναι συνιδρυτής της Αθηναϊκής Εταιρίας Πολιτισμού, της οποίας υπήρξε Πρόεδρος.

Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Αντιστροφές", "Δίπυλος", "Πέτρα και Φως", "Μετά την καταιγίδα", "Ιχνηλατώντας τους Καιρούς", "Το δοιάκι των καιρών", "Έβδομη Γραφή". Έχουν δημοσιευτεί από τον ίδιο οι μελέτες με τίτλο: "Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης στην δημώδη και λόγια ποίηση", "Ερμηνευτική προσέγγιση στο κλέφτικο τραγούδι της Λένως Μπότσαρη", "Τα τραγούδια της φυλακής". Έχει αποδώσει στην ομιλούμενη νεοελληνική γλώσσα το τραγούδι του Βασίλη Μιχαηλίδη "Η 9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία (Κύπρου) ή το Τραούδιν του Κυπριανού". Έχει δημοσιεύσει ιστορικές και λαογραφικές μελέτες και άρθρα σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet (biblionet.gr)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΚΑΠΟΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ Θ. ΑΝΔΡΕΟΥ

     

Dinos S. Koubatis, Ένας Κύριος του Θεάτρου

Το θέατρο, γέννημα ανθρώπινης ανησυχίας για έκφραση ψυχικών και πνευματικών αναζητήσεων, αλλά και επανάσταση και αντίσταση απέναντι στο άδικο και την καταπίεση συνοδεύει την ανθρώπινη εξέλιξη από την αρχαιότητα. Οι υπηρέτες του, "Ιερείς" μιας ιδιαίτερης θρησκείας. είχαν πάντα τον θαυμασμό και την αναγνώριση της κοινωνίας που ζούσαν, αλλά αυτό που πραγματικά τους τρέφει είναι η μια μαγική φωτιά που καίει βαθιά μέσα τους και τους δίνει δύναμη να συνεχίζουν ακόμα και όταν τα φώτα της ράμπας σβήνουν. 

Ένας μεγάλος κύριος του Θεάτρου, ένας ειλικρινής υπηρέτης του είναι ο Dino S. Koubatis: Σκηνοθέτης, ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, συγγραφέας, δοκιμιογράφος, δημοσιογράφος, δραματουργός, δάσκαλος θεάτρου

Ιδρυτής:

"Πειραματική Σκηνή" Νίκου Κουμπάτη,

"Πειραματικό Κέντρο Θεάτρου"

"Οργανισμός Επτανησιακού Θεάτρου"

"Το Θέατρο της Κούλουρης"

 Διεθνής Πολιτιστικός Οργανισμός  "Το Καφενείο των Ιδεώ"

"Φεστιβάλ Κρητικού Θεάτρου"

"Διεθνές Φεστιβάλ Θεατρικού Μονολόγου"

Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου  "Τέχνη δίχως σύνορα" 

Διδάσκει στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο της Εταιρίας Φίλων του Λαού, στο Τμήμα Θεάτρου και διευθύνει το "Θεατρικό εργαστήρι Σαλαμίνας"  και "Το Θέατρο της Κούλουρης.

          

Ο Ντίνος Κουμπάτης γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης και διέπρεψε στο Βέλγιο και τη Γαλλία σαν σκηνοθέτης του Θεάτρου, κατακτώντας διεθνή βραβεία για την σκηνοθετική του δουλειά, όπως το Διεθνές Θεατρικό Βραβείο Ιονέσκο, το 1977. Έχει σπουδάσει Θέατρο και Γαλλική Φιλολογία, έχει δίπλωμα μιμικής της παγκοσμίου φήμης Δραματικής Σχολής του Ζακ Λεκόκ με Διδακτορικό Βυζαντινών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βαλένθια, και μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. 

Τουλάχιστον δέκα-πέντε θεατρικά έργα του έχουν ανέβει στη σκηνή, ενώ ο ίδιος έχει σκηνοθετήσει πάνω εβδομήντα θεατρικά έργα, συνεργαζόμενος με πραγματικά ιερά τέρατα του ελληνικού και διεθνούς θεάτρου, όπως οι Μιράντα Μυράτ, Ανδρέας Μπάρκουλης, Εζένιο Ιονέσκο, Μαργκερίτ Ντυράς, Ζαν-Πωλ Σαρτρ και άλλους. Στον χώρο του θεάτρου κατά καιρούς ίδρυσε την "πειραματική σκηνή Ντίνου Κουμπάτη", το Πειραματικό Κέντρο Θεάτρου και τον Οργανισμό Επτανησιακού Θεάτρου. Έργα του έχουν παρουσιαστεί και από το ελληνικό ραδιόφωνο, ενώ παράλληλα έχει σκηνοθετήσει στην Τηλεόραση στο "Θέατρο της Δευτέρας" αλλά και τις "Πολεμικές Ιστορίες". Έχει λάβει μέρος σε διεθνή φεστιβάλ θεάτρου. Σήμερα διευθύνει το Θεατρικό εργαστήρι Σαλαμίνας και το "Θέατρο της Κούλουρης". 

Ξεκίνησε να δημοσιογραφεί στο Ηράκλειο της Κρήτης από την πρώτη τάξη του Γυμνασίου και συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες, ενώ υπήρξε διευθυντής στις εφημερίδες "Ενημερωτική", "Αθηναϊκές συνοικίες", και "Πειραϊκός Τύπος". Συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά και εξέδωσε τα περιοδικά "Θεατρική Θυμέλη", "Ψυχώ", "Φιλολογική φωνή" και "Ελληνο-αλβανικά γράμματα". Σήμερα εκδίδει τις εφημερίδες "Η Φωνή της Σαλαμίνας" και "Δημοτική Αιχμή" καθώς και το φιλολογικό περιοδικό "Κουάριος". Συνεργάσθηκε στο ραδιόφωνο σαν παραγωγός εκπομπών, σκηνοθέτης και υπεύθυνος δελτίων ειδήσεων με πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και για δεκατέσσερα χρόνια λειτούργησε τον ραδιοφωνικό σταθμό "Η Φωνή της Σαλαμίνας". 

Υπηρετώντας τα Γράμματα, έχει μέχρι στιγμής ασχοληθεί με κάθε είδος του Λόγου, γράφοντας Ποίηση, Δοκίμιο, Παραμύθι, Θέατρο και Μυθιστόρημα. Ιδρυτής του πολιτιστικού συλλόγου "Το Καφενείο των ιδεών", με έδρα την Σαλαμίνα, έχει κατορθώσει να συγκεντρώνει γύρω του και μέσα στο νησί, την αφρόκρεμα του Πνεύματος από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και χρυσά μετάλλια, μεταξύ των οποίων της Γαλλικής Ακαδημίας Γραμμάτων, το Διεθνές Βραβείο Ιονέσκο, της Διεθνούς Οργάνωσης για τον Πολιτισμό UNESCO κ.ά., ενώ είναι μέλος σε δεκάδες συλλόγους και φορείς. Το 2007 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ Βυζαντινολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βαλένθια και Επίτιμο Ακαδημαϊκό Μέλος στην Ακαδημία Felgueiras της Πορτογαλίας.Ο Ντίνος Κουμπάτης είναι πολυγραφότατος. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, πολωνικά, ινδικά, ισπανικά, σερβικά και αλβανικά, ενώ μεταφράζονται τώρα στα ρουμανικά και έχουν συμπεριληφθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Το τελευταίο του βιβλίο στην γαλλική γλώσσα εκδόθηκε στις αρχές του 2011 στο Παρίσι, από τις γαλλικές εκδόσεις EdiLivre και κάτω από τον τίτλο "Faute d'Amour". 

Πηγή : ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet (biblionet.gr)

Η τέχνη και η αξία του D.K. έχει αναγνωριστεί διεθνώς και πρόσφατα σε τρεις διεθνείς εκδηλώσεις Πνεύματος και Στοχασμού, σε μία χώρα ήρεμη, απλή, αλλά με μεγάλη πνευματική καλλιέργεια και δεμένη με τον Δημιουργό και την Φύση, τη Ρουμανία.

 

• Στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο του DIMITRIE CANTEMIR CHRISTIAN UNIVERSITY στο Βουκουρέστι.
• Στο Διεθνές Συμπόσιο Ποίησης στην Κωνστάντσα, της Ακαδημίας της Αρχιεπισκοπής. όπου έλαβε το πολύτιμο στέμμα του Αξιότερου Ρωμαίου Ποιητή Οβιδίου.
• Η απονομή δια χειρός Αρχιεπισκόπου κ.κ. Θεοδοσίου, προέδρου της Ακαδημίας Tomitana, χρυσού μεταλλίου, υπογραμμένου και από τον φιλόσοφο Ακαδημαϊκό κ. Constantin Barbu, ανήμερα της εορτής των Αγίων Πέτρου και Παύλου, μετά την θεία λειτουργία, στην οποία χοροστάτησε και έλαβε με ταπεινότητα την ευχή του.

          

           

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ

(Ενδεικτικά παρατίθενται κάποια από τα εξώφυλλα των βιβλία του συγγραφέα)

     

        

Σύνταξη, επιμέλεια: Σταυρούλα Δεκούλου

 

 

Πάνος Κούρβας, Εγκέλαδος

«Λόγος για τον φονικό σεισμό στην Τουρκία το 2023»

Με την καρδιά λαβωμένη να γοργοχτυπά
φώναξε ένας μέσα από τ’ αλαλιασμένο πλήθος
κρατώντας διπλοπάλαμα το πρόσωπό του:
“Τι θα γίνουν τώρα τόσοι άνθρωποι στο κρύο;”

Με τη φτερούγα της κραυγής σε χτύπησε η θλίψη∙
η αντιλαλιά του Εγκέλαδου με κοφτερό νυστέρι
στα δύο έκοψε την περπατησιά τού πολυσαύλευτου κόσμου
ντύνοντάς τον με μαύρο της απογοήτευσης μαγνάδι.

Μαυροφόρες, σκυφτές στο καταστάλαγμα του πόνου
μνήμες αναπολούν στου δειλινού τ’ απόφεγγο.
Με την απουσία της χαράς παίζουν τα παιδιά
κι ένας γέρος βουβά κομπολογιάζει τις σκέψεις του.

Το χθες δεν σου θυμίζει τίποτα πια
η προσμονή ακροβατεί στο σύρμα της οδύνης
κι η ελπίδα αχνόπνοη στη λάμψη του κεριού
ίαμα γίνεται παλιρροϊκό στο πέλαγο της μοναξιάς.

Με τις γήινες πεθυμιές που εξαϋλώθηκαν
και την ουσία απ’ τη δύναμη της θέλησης
πάνω στα ποτισμένα απ’ το αίμα χαλάσματα
θα μάθεις να ζεις ορθοπλωρίζοντας για τη νέα Ιθάκη.

Στου τεκτονισμού την ασθενόσφαιρα
χιονάνθρωπος ο θάνατος ψυχρός
μάρτυρες των παθών μας παιδιά
και ο Αλλάχ θεός μου...

Παύλος Ναθαναήλ, Ένας αειθαλής και ουμανιστής Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών

Ο Παύλος Ναθαναήλ γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1937 όπου και έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Άρχισε να ασχολείται με τη λογοτεχνία από πολύ νέος. Δημοσίευσε κείμενα του σε περιοδικά από την ηλικία των δεκαεπτά ετών ενώ το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε στα δεκαοχτώ του. Αργότερα ήρθε στην Αθήνα όπου εργάσθηκε ως δημοσιογράφος και καθηγητής Αγγλικών. Παράλληλα σπούδασε αγγλική φιλολογία και νομικά. Τα δεύτερα τα εγκατέλειψε γιατί ανακάλυψε ότι δεν μπορούσε να γίνει δικηγόρος. Ύστερα από επιτυχία σε ειδικό διαγωνισμό προσλήφθηκε στο BBC όπου εργάσθηκε πάνω από 20 χρόνια. Η μακρά παραμονή του στο Λονδίνο “άλλαξε την οπτική του γωνία”. Επίσης ολοκλήρωσε τις σπουδές του παίρνοντας πτυχίο διεθνών σχέσεων από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.

Στο BBC ανέβηκε με γοργό ρυθμό τις βαθμίδες ιεραρχίας και έφθασε στη θέση του διευθυντή προγραμμάτων Νοτίου Ευρώπης. Είναι ο μόνος Έλληνας που κατέλαβε τόσο υψηλή θέση στο BBC.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ασχολήθηκε και πάλι με τη δημοσιογραφία και για ένα διάστημα διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΑ. Η παράλληλη ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία συνεχίσθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Εξέδοσε τρεις ποιητικές συλλογές, μια συλλογή διηγημάτων, δύο τόμους δοκιμίων και τρεις ανθολογίες. Δημοσίευσε εκατοντάδες άρθρα σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Μετέφρασε πολλά έργα και βιβλία γύρω από τη διεθνή πολιτική. Πρώην πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και Αντιπρόεδρος του “Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης”.

 

    

Αειθαλής, εμβληματικός και αεικίνητος ο Παύλος Ναθαναήλ, στηρίζει πάντα τις εκδηλώσεις στην Ε.Ε.Λ με την παρουσία στην αίθουσα Μιχαήλας Αβέρωφ, καθισμένος πάντα σιμά στην βιβλιοθήκη με τις πρωτότυπες εκδόσεις παλαιών και νέων λογοτεχνών. Ο τέως πρόεδρος πάντα προσηνής φροντίζει να τιμάει με τον χαιρετισμό του και τον σχολιασμό του κάθε εκδήλωση με λογοτεχνικό και ανθρωπιστικό χαρακτήρα. 

Στο τελευταίο του βιβλίο, που είναι μια ανθολογία με έργα ποιητών που παρουσιάστηκαν στα γράμματα

το 1940  και νωρίτερα προσπαθεί να μαρτυρήσει τη δυναμική της ποίησης και την εξέλιξή της κατά το πέρασμα των χρόνων. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό ιστορικό πόνημα που περιλαμβάνει γραφές πρωτόλειες  για εκείνον τον καιρό, ποιητών που αργότερα αγαπήθηκαν και λατρεύτηκαν από το αναγνωστικό κοινό. 

Παρακάτω παρουσιάζεται σημείωμα των επιμελητών από το 1961... 

Είναι αναμφισβήτητο ότι τα τελευταία τούτα χρόνια κάτι μεγάλο και ιστορικό συντελείται στο χώρο της Ποίησης. Η ριζική αλλαγή στις συνθήκες της ζωής, ο γρήγορος ρυθμός της προόδου του «πολιτισμού» μας, η αγωνία για το αύριο, όλα τούτα έχουν γεννήσει μια ποίηση καινούρια που πασκίζει να δημιουργήσει νέες αξίες, να πιστέψει σε νέους θεούς.

Πολλές προσπάθειες πρέπει να καταβληθούν για την προβολή και την αξιολόγηση του σύγχρονου ποιητικού λόγου από μάς τους ίδιους, μέσα από τους κόλπους της ίδιας της γενιάς μας, που φορτωμένη με ευθύνες βαρειές, καλείται ν’ ανοίξει νέα μονοπάτια και μέσα από την σύγχυση και τις ομίχλες να βρει το σωστό δρόμο που θα οδηγήσει στον θρίαμβο. Πρέπει να παραδεχθούμε πως ορισμένες πρόσφατες εκδηλώσεις δείχνουν πως το ξύπνημα άρχισε.

Τώρα έρχεται η Ανθολογία μας να παρουσιάσει με αντικειμενικότητα, αλλά πάνω απ’ όλα και με αγάπη, την εικόνα της σύγχρονης ποίησής μας. Κανένα έργο ανθρώπινο δεν μπορεί να έχει την σφραγίδα της τελειότητας, πιστεύουμε όμως πως οι κόποι και τα ξενύχτια των ανθολόγων δεν πήγαν ολότελα χαμένα. Με μεγάλη χαρά θα άκουγαν οι τελευταίοι τις γνώμες και τις κρίσεις όλων, όχι μόνο των ειδικών, αλλά και του απλού αναγνώστη για την μελλοντική βελτίωση του έργου σε μια Β\' Έκδοση.

Στον τόμο τούτο περιλαμβάνονται ποιητές που παρουσιάστηκαν στα Γράμματά μας γύρω στα 1940 και αργότερα γιατί κρίναμε ότι η χρονολογία αυτή, αποτελεί την αφετηρία του περιλάλητου «άγχους» της εποχής. Περιλάβαμε ακόμη ποιητές που ίσως η παρθενική τους εμφάνιση να είχε γίνει κάπως προγενέστερα από την παραπάνω ημερομηνία, αλλά που έδωσαν το κατ’ εξοχήν έργο τους μετά. Στις περιπτώσεις αυτές λάβαμε υπ’ όψιν τα μετά το 1940 κείμενα.

Ακόμη παρελαύνουν στις σελίδες μας μερικοί νεώτατοι που οι πρώτες τους εμφανίσεις έδωσαν πολλές υποσχέσεις. Στο κάτω-κάτω κανένας από τους ανθολογούμενους δεν είπε ακόμη την τελευταία του λέξη. Όλοι βρίσκονται «εν πορεία». Αυτό άλλωστε το νόημα θα έχει και η κάθε πέντε χρόνια καινούρια έκδοση του έργου: να παρακολουθεί δηλαδή την εξέλιξη της γενιάς μας.

Ας ελπίσουμε ότι το πανόραμα της νέας ποιητικής μας πραγματικότητας που φιλοδοξεί να προσφέρει η Ανθολογία μας θα γίνει αφορμή να συνειδητοποιήσουν απόλυτα οι εκπρόσωποί της τη δύναμη τους και την ανάγκη να στηρίζονται στους ίδιους τους συγκαιρινούς τους. Ολόκληρος αυτός ο κόσμος που έρχεται να συνεχίσει και να συμπληρώσει το έργο των πρωτοπόρων: του Σεφέρη, του Βρεττάκου, του Ρίτσου, του Ελύτη κ.ά., πρέπει να νοιώσει ότι η επιβολή του εξαρτάται από την ομαδική προσπάθεια για να μπορέσει το πλατύ κοινό να ανέβει σ’ ένα τέτοιο επίπεδο, ώστε να μην αισθάνεται αδιαφορία αν όχι και περιφρόνηση για κάθε «μοντέρνο» στίχο.

Οι Επιμελητές

(1961)

Πρόσφατα ο Παύλος Ναθαναήλ προσκαλέστηκε από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, σε δεξίωση με την ευκαιρία της αποκατάστασης της Δημοκρατίας.

Ο Παύλος Ναθαναήλ στην προσπάθειά του να τονώσει το ενδιαφέρον των νέων ποιητών και να τους προκαλέσει να εκτεθούν στο αναγνωστικό κοινό έχει θεσπίσει ποιητικό διαγωνισμό, για νέους ποιητές έως 35 ετών, με χρηματικό έπαθλο.

       

Προσωρινοί λόγοι υγείας κάνουν επιβεβλημένη την απουσία του τέως Προέδρου από την Ε.Ε.Λ. η οποία ολοκλήρωσε τις εκδηλώσεις της λόγω καλοκαιριού και αναμένουμε με την έναρξη της φθινοπωρινής περιόδου να βρίσκεται και πάλι κοντά στα μέλη και τις διαδικασίες της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. 

Πληροφορίες: palaixthonkorinthou.gr, ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet (biblionet.gr) Bookia

Επιμέλεια, σύνταξη: Σταυρούλα Δεκούλου