"Το ρόλο μας τον διαλέξαμε οι ίδιοι εμείς – την πρώτη μέρα που διστάσαμε να πάρουμε μια απόφαση ή που σταθήκαμε εύκολοι σε μιαν αναβολή. Όλα όσα αρνηθήκαμε – αυτό είναι το πεπρωμένο μας." Τάσος Λειβαδίτης, "Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ‘χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο." Οδυσσέας Ελύτης, "Κανένας δεν έχει δικαίωμα να εξουσιάζει τα μάτια μου, το στόμα μου, τα χέρια μου, τούτα τα πόδια μου που πατάνε τη γης" Γιάννης Ρίτσος, "Σ’ αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται." Γιώργος Σεφέρης

Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2023

Γιάννης Αποστολίδης, Αφίσα




Τ’ άλογα χλιμιντρίζουν στο ιπποφορβείο
ένα παιδί σέρνει νωχελικά τα δύο για πότισμα.
Δυο κυράδες,
μαυρομάτες και μαυρομαλλούσες,
συζητούν για τη διαμόρφωση της αυλής.
Ένα παιδάκι καθισμένο στην καρέκλα
βλέπει τη θάλασσα.
Οι σύμβουλοι συνεδριάζουν φωναχτά (ν’ ακούγονται
απ’ τις κυρίες της αυλής).
Οι αμαζόνες φτάνουν
καβάλα στα γυαλιστερά τους αυτοκίνητα.

Κι Εσύ,
που κλαις κρατώντας το νεκρό σου αγόρι,
στη πλατεία,
θα πουληθείς σ’ αφίσες στα πανεπιστήμια.


       


Η ποίηση του Γιάννη Αποστολίδη συνδυάζει προσόντα που σπάνια συνυπάρχουν. Απλότητα, αγνότητα θα έλεγα κυριαρχούν στην πρώτη εντύπωση που δημιουργεί το ποίημα· συγχρόνως, το διαβάζεις και συνειδητοποιείς ότι χειρίζεται τις πιο δύσκολες καταστάσεις ιστορικές, γεωγραφικές, ακόμη και ψυχολογικές.
Και βέβαια, μια ακόμη αλήθεια φανερώνεται όσο διαβάζεις την πολυπρόσωπη αυτή ποίηση: την γνώση της ιστορίας της γνώσης έως βαθειά στο παρελθόν της, όταν οι άνθρωποι τολμούσαν να διακινδυνεύσουν για να σώσουν ιδέες και ιδανικά, που κυριαρχούσαν μέσα τους.
Μια τέτοια ποίηση ίσως να 'χει και ιαματικές διαστάσεις. (Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)


Ο Γιάννης Αποστολίδης γεννήθηκε στο Κιλκίς από γονείς που κατάγονταν από τα Καστανοχώρια της Καστοριάς. Είχε την τύχη να φοιτήσει σε Δημοτικό σχολείο που είχε μεγάλη βιβλιοθήκη και η ανάγνωση βιβλίων έγινε καθημερινή του συνήθεια. Στο Γυμνάσιο και Λύκειο η συντροφιά με μεγαλύτερους φίλους τού άνοιξε δρόμους στη μελέτη μεγάλων συγγραφέων και ποιητών και σε ακούσματα μουσικά που μαζί με τον εφηβικό έρωτα οδήγησαν το χέρι του να γράφει στίχους, στην αρχή δεκαπεντασύλλαβους, μετά ομοιοκαταληξία και, χωρίς να το επιδιώξει, ελεύθερο στίχο. Τελείωσε το Λύκειο στο Κιλκίς και σπούδασε Μαθηματικά στο Α.Π.Θ. Δούλεψε σε δικά του Φροντιστήρια, στην ιδιωτική εκπαίδευση και τέλος διορίστηκε στο δημόσιο, απ' όπου αποχώρησε το 2012. Ασχολείται με την μεγάλη του αγάπη, την ποίηση. Κυκλοφορούν οι ποιητικές συλλογές του Δεξίλεω και Χρόνια Περισυλλογής


2 σχόλια:

  1. ΥΜια σγκαλιαπερήφανη που τ'ονειρο σου γινηκε πραγτηνματικότητα, θαυμάστρια για την επιμονή και την υπομονή σου, χαρούμενη που μ'εχεις στην ζωή σου ,μπράβο για τους φίλους σου ,που γνώρισαν την γραφή σου!! Μπράβο κ σ'εσενα νε για την ποίηση σου!! Μια μεγάλη αγκαλιά φίλε μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή