"Το ρόλο μας τον διαλέξαμε οι ίδιοι εμείς – την πρώτη μέρα που διστάσαμε να πάρουμε μια απόφαση ή που σταθήκαμε εύκολοι σε μιαν αναβολή. Όλα όσα αρνηθήκαμε – αυτό είναι το πεπρωμένο μας." Τάσος Λειβαδίτης, "Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ‘χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο." Οδυσσέας Ελύτης, "Κανένας δεν έχει δικαίωμα να εξουσιάζει τα μάτια μου, το στόμα μου, τα χέρια μου, τούτα τα πόδια μου που πατάνε τη γης" Γιάννης Ρίτσος, "Σ’ αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται." Γιώργος Σεφέρης

Τρίτη 8 Αυγούστου 2023

Αυγερινός Θ. Ανδρέου, Σαν προφητεία



Θά ‘ρθει καιρός,
που το στάρι θα φυτρώνει
μες στις πληγιασμένες και χαρακωμένος αυλακιές
των άνυδρων πηγαδιών
ή καταμεσής του πελάγου,
κι οι ρίζες του θα λιπαίνονται
με το έσχατο δάκρυ της χελιδόνας.
Και θά ‘ναι η βολή των σπαρτών μας όλων
το λούσιμό τους με σίδερο λιωμένο.

Θά ‘ρθει καιρός,
που θα αναζητούμε το χυμό του σταφυλιού
και του χαμοκέρασου
στ’ άθαμπα κρινάκια
των άνυχτων τάφων.

Θά ‘ρθει καιρός,
που θα ψηλαφούμε τον ίσκιο του κισσού
και τη μυρουδιά της αγράμπελης
στο ξεμοναχιασμένο κομμάτι,
το καπνισμένο, της βόμπας,
που φυτεύτηκε όρθιο
στην ξηραμένη κι έρημη άμμο.

Θά ‘ρθει καιρός,
που θα μας συντροφεύουν νυχτερίδες
και νεροφιδιές,
τι θα ΄χουν εξοριστεί βίαια
πίσω από το φέγγος των άστρων
τ’ αηδόνι κι ο κύκνος,
και θα κρέμονται απ’ τα σύννεφα τα κουρελιασμένα.

Θά ‘ρθει καιρός,
που θα πατάμε ο ένας τον άλλο
ή θα τον δρασκελάμε,
τι θά ‘ναι θολή κι αδύνατη η ματιά μας
για να βρει την ισιάδα του δρόμου.

Θά ‘ρθει καιρός,
που θα μένει ο χρόνος αμέτρητος κι απροσδιόριστος
και τα γεννήματά του αδιάφορα,
τι όλα θα μοιάζουν μεταξύ τους,
κομμάτια πύρινων μαζών.

Θά ‘ρθει καιρός,
που δε θα ‘χουμε τη χρεία των ιματίων μας,
τι ο ήλιος θα καίει πιότερο
και την αιδώ θ’ αρπάξουν οι δυνατοί αγέρηδες,
που θα σαρώσουν τη γης.

Θά ‘ρθει καιρός,
που θα σειέται συθέμελα ο Ναός
και θα σωριάζεται,
κι εμείς απλά θα μαζεύουμε κιονόκρανα,
να ενισχύσουμε την άβολη σκήτη μας
απ’ τα ριπίσματα του κυκλώνα,
που το διάβα του περιμένουμε.

Θά ‘ρθει καιρός,
που θα πούμε αχρείαστο το νερό,
τι θα ‘ναι παγωμένα τα σπλάχνα μας,
πετρωμένο το κορμί μας
και νεκρωμένος ο νους μας,
ανήμπορος να λογιστεί τις αιτίες
της αρμονικής ομοφωνίας των εκμεταλλευτών
της ψυχής και του βιου μας.
 
Θά ‘ρθει καιρός,
που θα λέμε οχιά την αυγή,
ακρίδα το γιόμα
και δράκο το απόβραδο,
τι θα ‘ναι κατάρα η γέννα,
ανάθεμα η ζωή
κι ο θάνατος λύτρο.


Ο Αυγερινός Ανδρέου γεννήθηκε στην Άνω Καλεντίνη Άρτας. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ζει και εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα. Είναι Γενικός Γραμματέας της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος. Είναι συνιδρυτής της Αθηναϊκής Εταιρίας Πολιτισμού, της οποίας υπήρξε Πρόεδρος.
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Αντιστροφές", "Δίπυλος", "Πέτρα και Φως", "Μετά την καταιγίδα", "Ιχνηλατώντας τους Καιρούς", "Το δοιάκι των καιρών", "Έβδομη Γραφή". Έχουν δημοσιευτεί από τον ίδιο οι μελέτες με τίτλο: "Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης στην δημώδη και λόγια ποίηση", "Ερμηνευτική προσέγγιση στο κλέφτικο τραγούδι της Λένως Μπότσαρη", "Τα τραγούδια της φυλακής". Έχει αποδώσει στην ομιλούμενη νεοελληνική γλώσσα το τραγούδι του Βασίλη Μιχαηλίδη "Η 9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία (Κύπρου) ή το Τραούδιν του Κυπριανού". Έχει δημοσιεύσει ιστορικές και λαογραφικές μελέτες και άρθρα σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet (biblionet.gr)


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΚΑΠΟΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ Θ. ΑΝΔΡΕΟΥ



      

2 σχόλια:

  1. Το ποίημα "Θά ‘ρθει καιρός" αναδεικνύει με έντονη συμβολική γλώσσα και βαθιά εικόνες μια περίοδο αλλαγής και ανανέωσης στην ανθρώπινη εμπειρία. Ο ποιητής περιγράφει την εξέλιξη και τις μεταμορφώσεις που θα συμβούν στον κόσμο και στην ανθρώπινη φύση μέσα από μια σειρά εικόνων και μεταφορών.

    Κάθε στροφή αντιπροσωπεύει μια διαφορετική φάση αυτής της αλλαγής και μεταμόρφωσης. Αρχικά, περιγράφεται ο καιρός που το στάρι φυτρώνει, παρά τις δυσκολίες και τις πληγές. Αυτό μπορεί να αναφέρεται στη δυνατότητα ανάκαμψης ακόμα και σε συνθήκες αντιξοοτήτων.

    Στη συνέχεια, περιγράφεται η αναζήτηση της ζωής και της φύσης σε μια ανάγκη για ανανέωση και ανθοφορία, ακόμα και σε περιβάλλοντα που θεωρούνται άνυδρα και άγονα.

    Στην τρίτη στροφή, η εικόνα του κισσού και της αγράμπελης συμβολίζει την επιμονή και την ανθεκτικότητα της ζωής, ακόμα και σε συνθήκες δυσμενούς περιβάλλοντος.

    Οι υπόλοιπες στροφές περιγράφουν την προοπτική ενός δυσοίωνου μέλλοντος, όπου η φύση είναι ανεξέλεγκτη και η ανθρώπινη ύπαρξη θα αντιμετωπίσει προκλήσεις που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν.

    Συνολικά, το ποίημα αναδεικνύει την ισχύ της φύσης, την ανθεκτικότητα της ζωής και την ανάγκη για ανανέωση και επιβίωση σε αντίξοες συνθήκες. Μέσα από τις συμβολικές εικόνες, προκαλεί τον αναγνώστη να σκεφτεί για την ανθρώπινη φύση, τον ρόλο του ανθρώπου στον κόσμο και την παρουσία του στο ρεύμα του χρόνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Ηλιόπουλε, σας ευχαριστώ θερμά για τον εκτενή σχολιασμό σας.

      Διαγραφή