Όρκε, κάθε αόρατη και άναστρη σελήνη
όρκε, σ’ αποζητώ
η γλύκα της μεσονυχτιάς να μη με συνεπάρει.
Τις έγνοιες ανασπώ μια μια απ’ του μυαλού την κόχη.
Κάτι φορές, στα άναρχα μυστήρια
σκέψεις σαθρές λαξεύονται
αβίαστη υψώνεται σοφία.
Τότε, δυο μαύρα μάτια κρύσταλλα
μου αλυσοδένουν τους καρπούς
και τα μαλλιά μού στρίβουν, να πονέσω.
Ορκίζομαι -όντας θνητός- ορκίζομαι
να θυσιάζω την κρυφή μου επιθυμία.
Να ’χω καρδιά λαοφιλή κι ολούθε να χωράει
να ’ναι αγνή και τους εχθρούς να συγχωρεί
να συμπονά τους φίλους της.
Να ’χω εκφορά καλόγλωσση
το φως να υπηρετώ και την αλήθεια.
Μα! σε νύχτα αστερόεσσα και ρότα της πανσέληνος
επιδρομέας, ευάλωτος ο εαυτός μου
Ενδεικτικά μερικοί από τους τίτλους βιβλίων της ποιήτριας
Η Φωτεινή Αζαμοπούλου γεννήθηκε στο Σαμικό Ολυμπίας και έζησε εκεί ως τα δεκαεννιά της χρόνια που έφυγε για την Αθήνα. Η λογοτεχνία αποτελεί για εκείνη ένα λυτρωτικό καταφύγιο, όπου τα πάντα μπορούν να πάρουν άρωμα και χρώμα ανά πάσα στιγμή. Βασική της ανάγκη να παρατηρεί τη ζωή, πρόσωπα και τακτικές, γεγονότα και χαρακτήρες... και να πλέκει μύθους. Κάπως έτσι, σκηνοθετώντας, παίζοντας, και προπαντός, ακροβατώντας ανάμεσα στο όραμα και την πεζή καθημερινότητα, μπήκε στην περιπέτεια να καταγράψει ό,τι συσσωρεύτηκε για χρόνια μέσα της και να αποκτήσει το όνειρο υπόσταση.
Από τις εκδόσεις Βεργίνα κυκλοφορούν το μυθιστόρημα: Στην ψυχή μου το άγγιγμά σου, το θεατρικό έργο: Ταχυδρόμος δίχως γράμμα, η ποιητική συλλογή: Τα μυστικά των ευ και η συλλογική ποίηση των τριών Ηλείων: ΗΛΕίασις. Από τις εκδόσεις ΕΞΗ το μυθιστόρημα: Μια στιγμή αρκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου