Νίκος Μπατσικανής , Ωδή στον Λόρκα

 

19 Αυγούστου 1936, η δολοφονία τού μεγάλου Ισπανού δραματουργού και ποιητή Federico García Lorca.

Η καυτή σφαίρα, σκίζοντας τον αγέρα
καρφώθηκε στο στέρνο του νεαρού άντρα
μόλις π’ αχνοχάραζε.
Ένα αιμάτινο ρόδο άνθισε στο στήθος του
πριν ο ποιητής γείρει
πάνω στα ξερά φρύγανα του δάσους.
Βλέπεις
εκείνη τη χρονιά
ο αυγουστιάτικος ήλιος πύρωνε αλύπητα τη Γρανάδα.

 
Το μεγάλο ρολόι της πλατείας έδειχνε πέντε ακριβώς.
Πέντε σήμανε κι η καμπάνα του Αγίου Ιωάννη
για τον όρθρο του Σαββάτου
όταν το αηδόνι τους σώπαινε για πάντα.

 
Με τον άνεμο
το μαντάτο σκόρπισε παντού.
Θρήνος για τους ποιητές
μα πιότερο, για τους ερωτευμένους.

 
Φεντερίκοοο…

 
Η ζωή συνεχίστηκε
μα τίποτα δεν ήταν όπως πρώτα.
Και τα πουλιά –ακόμα– σώπασαν
στην Ανδαλουσία
κι ο Γουαδαλκιβίρ, ματωμένος κυλούσε
γεμάτος πικρά δάκρυα
για χρόνια.

 
Από το βιβλίο ΕΡΗΜΙΑ, ποίηση, 2020, εκδόσεις "Βεργίνα"