"Το ρόλο μας τον διαλέξαμε οι ίδιοι εμείς – την πρώτη μέρα που διστάσαμε να πάρουμε μια απόφαση ή που σταθήκαμε εύκολοι σε μιαν αναβολή. Όλα όσα αρνηθήκαμε – αυτό είναι το πεπρωμένο μας." Τάσος Λειβαδίτης, "Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ‘χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο." Οδυσσέας Ελύτης, "Κανένας δεν έχει δικαίωμα να εξουσιάζει τα μάτια μου, το στόμα μου, τα χέρια μου, τούτα τα πόδια μου που πατάνε τη γης" Γιάννης Ρίτσος, "Σ’ αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται." Γιώργος Σεφέρης

Πέμπτη 10 Αυγούστου 2023

Νίκος Ματθαίου Μπατσικανής, ΑΝΤΙΓΟΝΗ




Βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα:

Ο Νίκος Ματθαίου Μπατσικανής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πελασγία Φθιώτιδας. Ζει στην Αθήνα και στον τόπο του. Σταδιοδρόμησε στην Πολεμική Αεροπορία, ως μόνιμος στρατιωτικός. Είναι τακτικό μέλος τής Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών & Μουσικών Κριτικών, της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών και του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών & Συγγραφέων. Το παρόν είναι το εικοστό βιβλίο του.


Από τον πρόλογο του βιβλίου:

Με το έργο μου αυτό δεν θέλησα να επαναλάβω τον γνωστό μύθο της Αντιγόνης (Σοφοκλής, 496 π.Χ.- 406 π.Χ.), αλλά να προβάλω την ηρωίδα αυτή ως αιώνιο σύμβολο της αγωνιζόμενη γυναίκας που θυσιάστηκε για τα πιστεύω της, τιμώντας, έτσι, όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται για καλύτερη θέση στην κοινωνία και ιδίως όσες βιάζονται, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, ή δολοφονούνται, φαινόμενο που βαίνει αυξανόμενο στις μέρες μας.

Νίκος Ματθαίου Μπατσικανής


Η ποιητική συλλογή είναι αφιερωμένη  "Στη μνήμη των θυμάτων γυναικοκτονίας"


Ο ποιητής παραχώρησε στο Τέχνης τόπος  την άδεια να δημοσιεύσει για πρώτη φορά στίχους από την ποιητική σύνθεση "Αντιγόνη"

...
"Τώρα μετράμε τους νεκρούς 
μα οι αριθμοί δε φτάνουν 

κι ολάνθιστες οι αγκαθιές 
στον κήπο της καρδιάς μου. 

Με βελονιάζει ο καημός 

βετούλι και βελάζω. 

Το φως σπαράζει μέσα μου
 
κερί που τρεμοσβήνει. 

Πενθούμε απαρηγόρητοι 
βυζαίνοντας φαρμάκια. 

Ιδέστε που μαυροφορώ 
μεσίστιες οι σημαίες 

κουρέλια των ονείρων μας 
και συμφοράς σημάδια"
...

Επιμέλεια: Σταυρούλα Δεκούλου

1 σχόλιο: