Τα χρόνια της Βροχής,
θα μας θυμίζουν
και θα ορίζουν
το Στίγμα μας.
Εμείς
που δε νιώσαμε τη δροσιά της βροχής,
μα με την άγρια ομορφάδα της
τρανέψαμε,
αρμενίζουμε στα πέλαγα της προσμονής
κλείνοντας τα μάτια.
Mνήμες
που έστεργαν να πλανέψουν τον κόσμο
σαν εικόνες ξεπροβάλλουν
μα το τραγούδι της βροχής
ξεδιαλύνει πάντα τις σκοτεινές θύμησες
των παιδικών μας άστρων
και έτσι
ταξιδιώτες της Ελπίδας γενήκαμε
δοκιμάζοντας τα όρια μας.
Από την ποιητική συλλογή : '' Νυχτερινή περιπλάνηση στις ανταύγειες του φεγγαριού' [2000]
Ευχαριστώ για την ... φιλοξενία
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε από καρδιά για την παρουσία σας. Αναμένουμε και συνέχεια!
Διαγραφή