Βάγια Μπαλή, Αντιθέσεις

Και κλαίει η φωτιά στο στήθος,
καπνός οι πόθοι.
Στις αντιθέσεις κάποτε μου είπες
πως έμαθες να με αγαπάς.
Ξημέρωνα πάνω στης νύχτας σου
το ξέστρωτο κρεβάτι και νύχτωνα
με του φωτός σου το αξόδευτο «μένω για σένα».
Στις αντιθέσεις, μάτια μου, γκρεμίστηκα.
Έχασκε η αμαρτία και χύθηκε καυτή πάνω
στην αγάπη.
Κουράστηκα να μισώ την αγάπη μου για σένα,
Εξαντλήθηκες να αγαπάς τον εγωισμό που κανάκευε το
μέσα σου θεριό.
Στις αντιθέσεις μέσα άλλαξα.
Στις αντιθέσεις χόρεψα τον χωρισμό.
Μένω μακριά σου, και μπροστά στο δρώμενο του
συντροφικού μας θανάτου αλλά-ζω.



Βάγια Μπαλή