Έγινε διάλειμμα… Σκέφτομαι πραγματικά πού μπορεί να φτάσει… η Ελένη… πόσο πιο πάνω… το κείμενο πόσο ‘’πιο σπουδαίο’’ θα γίνει… πόσο ‘’πιο αληθινό’’, ‘’πιο ανθρώπινο’’… έξυπνο, εύστοχο… Ζω σημαντικές θεατρικές στιγμές!
Μια πραγματική ιστορία, ξύνοντας την μνήμη και ξυπνώντας την αμνησία.
Ένα πάρτυ ζωής με αφορμή (εύρημα) μια λίστα με όλα τα πράγματα που αξίζει να τα ζήσεις!
1ο Παγωτό… 2ο Τα μπουγέλα… 3ο Το κόκκινο χρώμα… Η τσίχλα Χίου που κολλάει στα δόντια… Να ψαχουλεύεις τα συρτάρια της μαμάς… Οι αστερισμοί στον ουρανό… Ζεστό ψωμί με λάδι και ντομάτα… Η ουρά του σκύλου που λέει πάντα αλήθεια… Τα ακατάλληλα δια ανηλίκους… Το σπίτι μου. Θέλω να πάω στο σπίτι μου!
Και κάπως έτσι, περνά η ώρα γεμάτη από εκπληκτική ζωντανή μουσική (Κωνσταντίνος και την Λυδία Μπουντούνη), που υπογραμμίζει εξαιρετικά τις στιγμές, σ’ ένα σκηνικό (Μαγιού Τρικεριώτη) εντυπωσιακό και άκρως λειτουργικό (βοηθάει σ’ αυτό και η μαγική σκηνή του θεάτρου ΔΙΑΝΑ), οι φωτισμοί (Χριστίνα Θανασούλα) εξυπηρετούν την όλη θεατρική δράση απόλυτα.
…η καμηλοπάρδαλη, που ο γιος μου τη λέει καμηλοπάρδα… να είσαι μετέωρος… γιατί ναι, δεν είμαστε μαϊμούδες, δε γατζώνεσαι απ’ το επόμενο κλαρί για να κάνεις το άλμα… μένουμε και μετέωροι κάποιες φορές κι αυτό σημαίνει θάρρος… να μη φοβηθείς τη θλίψη σου… 4996ο να μη φοβηθείς να κοιτάξεις μέσα σου… 4997ο να συνεχίζεις το ταξίδι με όλες τις συνθήκες… 4998ο ακόμα κι αν έχει βγάλει απαγορευτικό… 4999ο η φράση έλα μανούλα μου…
Το σκηνοθετικό δασκάλεμα (εξαιρετικός Ανέστης Αζάς) οδηγεί την ΗΘΟΠΟΙΟ Ελένη Ράντου σε μια μοναδική ερμηνεία, που καθηλώνει τους πάντες! Ναι, θαυμαστή στους τηλεοπτικούς της ρόλους, μας έχει καθηλώσει πολλές φορές με την ερμηνεία της και στο σανίδι με το υποκριτικό της ταλέντο, αλλά εδώ ξεπερνά, πιστεύω, και τον ίδιο της τον εαυτό! Το ζει και μας το δείχνει σε κάθε στιγμή της παράστασης… δεν καταλαβαίνεις πως περνά η ώρα… δεν προλαβαίνεις ν’ ανασάνεις κι έχει πάει πιο πέρα… στον χρόνο του μυαλού σου, αναμοχλεύοντας το μέσα σου, με καυστικό χιούμορ, μ’ ένα σφίξιμο ψυχής, με αλήθειες αναμφισβήτητες, με χαρμολύπη, όνειρο και αισιοδοξία για το μέλλον!!!
… Τα συγκρουόμενα στο λούνα πάρκ… Να ουρλιάζεις στις γραμμές όταν περνάνε τραίνα… Να λες ό,τι βρισιά σου κατεβαίνει… 323ο Ο Σιντάρτα του Χέρμαν Έσσε… 324ο οι καραμέλες ραντεβού… 325ο τα μακαρόνια με κιμά…
Να σταθούμε και στο κείμενο (Ελένη Ράντου)… Πάντα υποστηρίζω πως ο θεατρικός λόγος είναι κατεξοχήν λόγος που έχει γραφτεί για ‘’να παίζεται’’… λακωνικός, με υψηλά νοήματα και που οδηγεί σε κίνηση-δράση… με στόχο ευδιάκριτο, με ευρήματα, με όνειρο και πραγματικότητα… Ε, δεν λείπει κάτι απ’ αυτά… Ρέει σαν γάργαρο νερό και ξεδιψάς φυσικά, σαν οδοιπόρος στο ξαπόσταμα!
…Να συγχωρείς. Η ζωή αξίζει να τη ζεις για να συγχωρέσεις. Κι εσένα και τους άλλους.
… Οι λίστες που μοιάζουνε με τη ζωή… Ποτέ δεν ολοκληρώνονται… 5003ο Η μάνα μου η ατομάρα… 5004ο Τα υστερόγραφα… 5005ο Υστερόγραφο Σ’ ΑΓΑΠΩ
Κι εμείς σ’ αγαπάμε!!!
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς
Μουσική επιμέλεια- πρωτότυπη σύνθεση: STRING DEMONS
Σκηνικά: Μαγιού Τρικεριώτη
Κοστούμια: Κική Γραμματικοπούλου
Κίνηση: Αντιγόνη Γύρα
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανασούλα
Φωτογράφιση: Γιάννης Μαργετουσάκης
Οργάνωση Παραγωγής: Κερασία Τσιαμασφίρη
Θέατρο ΔΙΑΝΑ
Με χαρά πληροφορήθηκα, πως θα ξανανέβει και στην φετινή σεζόν.
Αξίζει να δείτε την παράσταση… Αυτό, είναι μονόδρομος, για μένα…
Θα την ξαναδώ!!!
Άγγελος Μαρίνος
Ηθοποιός, σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας
Και αλήθεια λέω… πέρσι στην πρεμιέρα ήμουν εκεί!
Επιμέλεια παρουσίασης: Σταυρούλα Δεκούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου