Να μαστιγώνεται είδα ο ορθόδοξος λόγος
με βαριόκλαυτα μοιρολόγια της στιγμής
κι οδηγήθηκα σε δρόμο καθολικό
για να λαθέψω στον κόσμο της πλάνης.
Στη νηνεμική σιωπή με τη μαρμάρινη ώχρα
στο ανέγγιχτο άβατο της γαλήνης
εκεί σβήνουν όλα τα φώτα της οργής
για να συνδεθούν με τον πόλο της άρνησης.
Στο άχρονο σημείο της αιωνιότητας
δικαιοκρίτες με ανερμήνευτη γραφίδα
και θεριστές με φτερά αθανάτων
των Αρχαγγέλων συντάσσουν το τάγμα.
Με όπλα που βλόγησες πολέμησα, Κύριε
και με τον θάνατο σύναψα νηφάλια σχέση‧
θυμιάτισε τον τόπο της τέφρας μου, Κύριε
πριν μπω στης ανυπαρξίας το κάδρο.
Στη διαδρομή των αχράντων θα μπω
στα αδιέξοδα μονοπάτια της σκέψης
εκεί που το εκκρεμές του χρόνου αιωρείται
της σωτηρίας την τιμή να παζαρέψω.
Της αλήθειας το ένθεο είδωλο ποθώ
για να θρησκευτώ στης αθανασίας τη χώρα
και η συνείδηση με φωνή λογικής
να δείχνει, Κύριε, του ποιμνίου σου τη θύρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου